Ινομυώματα

Τα ινομυώματα είναι οι πιο συχνοί καλοήθεις όγκοι που εμφανίζονται στη μήτρα. Πρόκειται για αθροίσεις κυττάρων (μυϊκές ίνες και ινώδης ιστός) που το μέγεθός τους ξεκινά από 1 εκατοστό και μπορεί κάποιες φορές να ξεπεράσει ακόμη και τα 15 εκατοστά. Oι πιθανότητες να εξελιχθούν σε κακοήθεια είναι πολύ λίγες (0,1-0,5%).

Γιατί εμφανίζονται τα ινομυώματα;

Επιστημονική απάντηση για τις ακριβείς αιτίες που προκαλούν τη δημιουργία τους δεν υπάρχει. Πιθανολογείται ότι εμφανίζονται όταν υπάρχει κληρονομική προδιάθεση ή εξαιτίας ορμονικών λόγων. Το σίγουρο είναι ότι η ανάπτυξή τους συνδέεται με τις γυναικείες ορμόνες (οιστρογόνα). Φυσικά, ρόλο παίζουν και οι ιδιαιτερότητες του κάθε οργανισμού.

Ινομυώματα : Συμπτώματα

Ποια συμπτώματα σας έκαναν ν’ ασχοληθείτε με τα ινομυωματα μητρας;

• Αιμορραγία ανάμεσα στις περιόδους
• Αυξημένη αιμορραγία στην περίοδο
• Πόνοι ή κράμπες στην κοιλιά • Αδικαιολόγητος πόνος στην πλάτη ή στα πόδια
• Δυσκοιλιότητα
• Συχνοουρία ή άλλα προβλήματα στο ουροποιητικό σύστημα
• Πόνος κατά την σεξουαλική επαφή.

Πώς αντιμετωπίζονται τα ινομυώματα;

Τα ινομυώματα ανάλογα με τη θέση τους, το μέγεθός τους, και την ηλικία της γυναίκας έχουν διαφορετική αντιμετώπιση:

Συντηρητική:

δηλαδή με απλή υπερηχογραφική παρακολούθηση, ή με φαρμακευτική αγωγή, όταν

α) βρίσκονται μέσα στο τοίχωμα της μήτρας, ή στην εξωτερική επιφάνειά της και το μέγεθός τους δεν ξεπερνάει τα 4cm

β) δεν προκαλούν κάποια συμπτωματολογία,

γ) δεν αυξάνουν με πολύ γρήγορο ρυθμό.

Όταν η γυναίκα βρίσκεται σε κλιμακτήριο μπορούμε να παρακολουθήσουμε συντηρητικά και ινομυώματα μεγαλυτέρου μεγέθους. Τα φάρμακα που υπάρχουν είναι ενέσημες ορμόνες, και γίνονται μία φορά το μήνα, ή κάθε τρείς μήνες. Ο τρόπος που δρούν είναι να σταματούν την περίοδο και έτσι να προκαλούν τεχνητή εμμηνόπαυση. Ο οργανισμός δεν παράγει οιστρογόνα και τα ινομυώματα δεν μεγαλώνουν άλλο. Μπορεί ακόμα και να συρρικνωθούν λίγο.

Η θεραπεία που επιλέγει ο γιατρός κατά περίπτωση εξαρτάται από την ηλικία της γυναίκας, το εάν έχει γίνει μητέρα ή όχι, το μέγεθος των ινομυωμάτων, τη θέση τους και τα συμπτώματα που της προκαλούν. Συνήθως μικρά ινομυώματα, που δίνουν λίγα ή και καθόλου συμπτώματα, χρειάζονται μόνο τακτική παρακολούθηση με υπερηχογραφικό έλεγχο ανά εξάμηνο.

Πότε πρέπει να αφαιρούνται χειρουργικά τα ινομυώματα;

Αν είναι μεγάλα (πάνω από 5 εκ.), η χειρουργική αφαίρεσή τους είναι απαραίτητη (συνήθως γίνεται λαπαροσκοπικά). Μάλιστα, πριν την επέμβαση, η γυναίκα μπορεί, αν το κρίνει αναγκαίο ο γιατρός της, να ακολουθήσει συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή, για να περιοριστεί το μέγεθος των ινομυωμάτων και να αφαιρεθούν πιο εύκολα. Επίσης, το χειρουργείο είναι απαραίτητο όταν τα ινομυώματα δημιουργούν προβλήματα σε άλλα όργανα (λόγω πίεσης) ή προκαλούν αιμορραγία, αναιμία και υπογονιμότητα. Τέλος, είναι χρήσιμο να γνωρίζετε πως, αφαιρώντας τα ινομυώματα, αυτό δεν σημαίνει ότι θα απαλλαγείτε και οριστικά από το πρόβλημα. Δυστυχώς, υπάρχει το ενδεχόμενο να εμφανιστούν ξανά.

Η αντιμετώπιση των ινομυωμάτων είναι σήμερα μια απλή υπόθεση, που καθορίζεται ανάλογα με:

• Το μέγεθος και τον αριθμό τους
• Τη σοβαρότητα των προβλημάτων που σας προκαλούν
• Την ηλικία σας • Τη γενική κατάσταση της υγείας σας και
• Την επιθυμία σας να προχωρήσετε σε εγκυμοσυνη.

Ανάλογα, λοιπόν, με τη δική σας περίπτωση, θα λύσουμε το πρόβλημα των ινομυωμάτων είτε με φαρμακευτική αγωγή, είτε με εμβολισμό ή με μια απλή χειρουργική αφαίρεση ινομυώματος(ινομυωματεκτομή).

Ινομυώματα :Προβλήματα υπογονιμότητας

Η ανάπτυξη ινομυωμάτων στη μήτρα είναι δυνατόν να προκαλέσει υπογονιμότητα κατά τους εξής τρόπους:

α) λόγω μηχανικών εμποδίων , που μπορεί να δημιουργηθούν από στένωση , παραμόρφωση ή απόφραξη ενός τμήματος της μήτρας ή των σαλπίγγων

β) λόγω ακαταλληλότητας του ενδομητρίου για την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου.

Πώς γίνεται η διάγνωση των ινομυωμάτων;

Η διάγνωση τους γίνεται με τους υπερήχους, με αξονική ή και με μαγνητική τομογραφία. Επειδή αποτελούν συνήθως τυχαίο εύρημα, είναι άκρως απαραίτητο η κάθε γυναίκα να κάνει ένα υπερηχογράφημα μήτρας-ωοθηκών μία φορά το χρόνο.